در روایات متعددی راجع به جناب لقمان حکیم و پندهای ایشان مطالبی بیان شده است. به نظر آنچه به عنوان پندهای دهگانه لقمان حکیم در قرآن ذیل آیات شریفه 13 و 16 تا 19 سوره لقمان آمده، عصارهی همهی پندهایی است که در روایات و تاریخ از ایشان نقل شده است. در این مقاله، این پندهای ده گانه، از منظر سه مفسر شیعه ( علامه طباطبایی و آیه الله مکارم و استاد قرائتی ) بررسی شده است.
محور مباحث ارائه شده:
2- 1-اصلاح ارتباط با خالق و مخلوق به عنوان لازمه و محور اصلی سعادت بشر در کلام لقمان حکیم به چشم میخورد.
2- 2-اولین و اساسیترین بحث در تربیت فرزند بنا نهادن پایههای معرفت توحیدی با سبک پندآمیز است.
3-معمولاً استناد بیان و پند به دلیل و غایت امر، موجب اثرگذاری است. فلذا عموماً پندهای لقمان با ارجاع به معاد و اراده و رضایت خدا و زیبایی امور مستدل شده است.
دریافت مقاله از اینجا